ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ

Η εσωτερική (αυτο)παρατήρηση του εαυτού μας είναι ένα πραγματικό μέσο για να πετυχαίνουμε ένα ριζικό μετασχηματισμό. Το να ¨γνωρίζουμε¨ και το να ¨παρατηρούμε¨, είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα! Πολλοί συγχέουν την παρατήρηση του εαυτού τους με τη γνώση του. Γνωρίζουμε ότι βρισκόμαστε καθισμένοι σε μια καρέκλα, σε κάποιο δωμάτιο, όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι παρατηρούμε την καρέκλα. Γνωρίζουμε ότι, σε μια συγκεκριμένη στιγμή, βρισκόμαστε σε κάποια αρνητική κατάσταση, ίσως, λόγω κάποιου προβλήματος ή απασχολημένοι με κάποιο ζήτημα ή σε κατάσταση ταραχής ή αβεβαιότητας κ.τ.λ., αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι την παρατηρούμε κιόλας. Η παρατήρηση του εαυτού μας, που είναι 100% ενεργητική, είναι ένα μέσο για την αλλαγή μας, ενώ η γνώση, που είναι παθητική, δεν είναι, σίγουρα, το να γνωρίζουμε! Δεν είναι μια πράξη προσοχής. Η προσοχή, που κατευθύνεται προς το εσωτερικό κάποιου, προς ό,τι συμβαίνει μέσα μας, είναι, ασφαλώς, κάτι θετικό, κάτι ενεργητικό. Η δυναμική προσοχή, πραγματικά, προέρχεται από την παρατηρούσα πλευρά, ενώ οι σκέψεις και οι συγκινήσεις ανήκουν στην παρατηρούμενη πλευρά. Όλα αυτά, μάς κάνουν να κατανοήσουμε ότι το ¨γνωρίζω¨ είναι κάτι ολότελα παθητικό και μηχανικό, σε φανερή αντίθεση με την (αυτο)παρατήρηση, που είναι μια συνειδητή πράξη. Δεν θέλω, με αυτό, να πω ότι δεν υπάρχει η μηχανική παρατήρηση του εαυτού μας. Όμως, η παρατήρηση αυτού του είδους, δεν έχει σε τίποτα να κάνει με την ψυχολογική (αυτο)παρατήρηση, στην οποία αναφέρομαι.
Πολύ διαφορετικό είναι, επίσης, το ¨σκέφτομαι¨ και το ¨παρατηρώ¨. Ο οποιοσδήποτε μπορεί να σκέφτεται για τον εαυτό του ό,τι θέλει. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι παρατηρείται πραγματικά! Χρειάζεται να βλέπουμε τα διάφορα ελαττώματα στην πράξη, να τα ανακαλύπτουμε μέσα στον ψυχισμό μας, να κατανοούμε ότι μέσα στο καθένα από αυτά υπάρχει ένα ποσοστό της ίδιας μας της ¨συνείδησης¨, να μετανοούμε, που τα έχουμε δημιουργήσει κ.ο.κ.
Το να συνδυάζει κανείς εσωτερικές καταστάσεις με εξωτερικά γεγονότα, με σωστό τρόπο, σημαίνει να ξέρει να ζει έξυπνα .Οποιοδήποτε συμβάν, που βιώθηκε έξυπνα, επιζητά την αντίστοιχη εσωτερική του ειδική κατάσταση. Δυστυχώς, όμως, όταν οι άνθρωποι αναπολούν τη ζωή τους, σκέφτονται ότι αυτή καθ’ εαυτή αποτελείται, αποκλειστικά, από εξωτερικά συμβάντα. Νομίζουμε ότι αν αυτό ή εκείνο το γεγονός δεν μάς είχε συμβεί, η ζωή μας θα ήταν καλύτερη. Υποθέτουμε ότι η τύχη μας ξέφυγε και ότι χάσαμε την ευκαιρία να ευτυχήσουμε. Λυπούμαστε για αυτό που χάσαμε, κλαίμε για αυτό που περιφρονούσαμε, στενάζουμε όταν θυμόμαστε τα παλιά λάθη και τις συμφορές.
Δεν ενδιαφέρει το πόσο όμορφα είναι τα εξωτερικά γεγονότα της ζωής, αν δε βρισκόμαστε εκείνες τις στιγμές στην κατάλληλη εσωτερική κατάσταση. Τα καλύτερα συμβάντα μπορεί να μάς φανούν μονότονα, κουραστικά ή απλώς βαρετά. Κάποιος περιμένει με ανυπομονησία την ημέρα του γάμου του. Είναι ένα γεγονός, όμως, που θα μπορούσε να συμβεί, και να είναι τόσο απασχολημένος τη στιγμή, ακριβώς, του συμβάντος, που, πραγματικά, να μην δοκιμάσει σε αυτό (ενν.ο γάμος) καμιά ευχαρίστηση. Και, έτσι, όλο το θέμα να καταλήξει τόσο ξερό και κρύο, σαν μια εθιμοτυπία .Η πείρα μάς έχει διδάξει ότι δεν διασκεδάζουν στα αλήθεια, όλοι όσοι παρευρίσκονται σε μια γιορτή ή σε κάποιο χορό. Ποτέ δεν λείπει αυτός, που βαριέται στις καλύτερες γιορτές, και τα πιο διασκεδαστικά έργα. Άλλους τους ευχαριστούν και άλλους τους κάνουν να κλαίνε. Σπάνιοι είναι οι άνθρωποι, που ξέρουν να συνδυάζουν συνειδητά το εξωτερικό συμβάν με την κατάλληλη εσωτερική κατάσταση .Είναι λυπηρό το γεγονός ότι ο κόσμος δεν ξέρει να ζει συνειδητά: κλαίει όταν πρέπει να γελάει, και γελάει όταν πρέπει να κλαίει. Ο έλεγχος είναι κάτι διαφορετικό. Ο σοφός μπορεί να είναι χαρούμενος, όμως ποτέ γεμάτος από τρελή φρενίτιδα. Λυπημένος, αλλά ποτέ απελπισμένος και απογοητευμένος. Γαλήνιος ανάμεσα στη βία, συγκρατημένος μπροστά στα όργια, αγνός μέσα στη λαγνεία κ.ο.κ.
Τα μελαγχολικά και απαισιόδοξα άτομα σκέφτονται τα χειρότερα για τη ζωή και, ειλικρινά, δεν επιθυμούν να ζήσουν. Κάθε μέρα βλέπουμε ανθρώπους, που όχι μόνο είναι δυστυχείς, αλλά που, επιπλέον -και αυτό είναι το χειρότερο- , κάνουν πικρή τη ζωή στους άλλους. Τέτοιοι άνθρωποι δεν θα άλλαζαν ούτε και αν ζούσαν καθημερινά μέσα σε γιορτές. Την ψυχική αρρώστια τη φέρνουν μέσα τους! Τέτοια άτομα έχουν εσωτερικές καταστάσεις οριστικά ¨διεστραμμένες¨. Εν τούτοις, αυτά τα άτομα, αυτο-αξιολογούνται σαν δίκαια, άγια, ενάρετα, ευγενικά, εξυπηρετικά, μάρτυρες. Είναι άνθρωποι, που αυτο-θεωρούνται υπερβολικά, που αγαπούν πολύ τον εαυτό τους, που λυπούνται τον ίδιο τους τον εαυτό και, που πάντα ψάχνουν για υπεκφυγές, για να ξεφεύγουν από τις πραγματικές ευθύνες τους. Τέτοιοι άνθρωποι είναι συνηθισμένοι στις κατώτερες συγκινήσεις και φαίνεται πως, για αυτόν τον λόγο, δημιουργούν καθημερινά υπο-ανθρώπινα ψυχικά στοιχεία. Τα δυσάρεστα συμβάντα, οι αναποδιές, η δυστυχία, τα χρέη, τα προβλήματα κ.τ.λ., είναι, αποκλειστικά, για εκείνα τα άτομα, που δεν ξέρουν να ζουν! Ο καθένας μπορεί να διαμορφώσει μια πλούσια ¨διανοητική καλλιέργεια¨, όμως, πολύ λίγοι είναι εκείνοι, που έχουν μάθει να ζουν σωστά. Όταν κάποιος θέλει να διαχωρίζει τα εξωτερικά συμβάντα από τις εσωτερικές καταστάσεις της ¨συνείδησης¨, δείχνει, ακριβώς, την ανικανότητά του να ζει σωστά! Αυτοί, που μαθαίνουν να συνδυάζουν, συνειδητά, εξωτερικά συμβάντα και εσωτερικές καταστάσεις, προχωρούν στο δρόμο της επιτυχίας.
Αναμφισβήτητα, κατά την ¨αυστηρή¨ παρατήρηση του εαυτού μας, κρίνεται πάντα αναγκαίο, χωρίς αναβολή, να γίνεται μια απόλυτα λογική διαφοροποίηση, σε ό,τι αφορά τα εξωτερικά γεγονότα της πρακτικής ζωής και τις εσωτερικές καταστάσεις της ¨συνείδησης¨. Χρειάζεται, επειγόντως, να ξέρουμε, που είμαστε τοποθετημένοι, σε μια δεδομένη στιγμή, τόσο σε σχέση με την εσωτερική μας συνειδησιακή κατάσταση, όσο και με τη συγκεκριμένη φύση του εξωτερικού γεγονότος, που μας συμβαίνει. Η ίδια η ζωή είναι μια σειρά γεγονότων που ξετυλίγονται μέσα στο χρόνο και στο χώρο. Κάποιος είπε: ¨Η ζωή είναι μια αλυσίδα από μαρτύρια που φέρνει ο άνθρωπος, μπλεγμένη στην Ψυχή¨. Καθένας είναι τελείως ελεύθερος να σκέφτεται όπως θέλει. Εγώ νομίζω ότι τις εφήμερες χαρές κάποιας περαστικής στιγμής, τις ακολουθούν, πάντοτε, η απογοήτευση και η πίκρα! Κάθε γεγονός έχει την ειδική, χαρακτηριστική του ¨γεύση¨, ενώ οι εσωτερικές καταστάσεις είναι πάντοτε διαφορετικών κατηγοριών. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο, αναμφίβολο! Βέβαια, η εσωτερική δουλειά, πάνω στον εαυτό μας, αναφέρεται, με τρόπο εμφατικό, στις διάφορες ψυχολογικές καταστάσεις της ¨συνείδησης¨. Κανείς δεν θα μπορούσε να αρνηθεί ότι, στο εσωτερικό μας, είμαστε φορτωμένοι με πολλά λάθη και ότι υπάρχουν λανθασμένες καταστάσεις .Αν, στα αλήθεια, θέλουμε να αλλάξουμε, με επείγουσα αναγκαιότητα και χωρίς αναβολή, χρειάζεται να τροποποιούμε ριζικά αυτές τις λανθασμένες καταστάσεις της ¨συνείδησης¨. Η απόλυτη τροποποίηση των λανθασμένων καταστάσεων στο εσωτερικό μας, προκαλεί ολοκληρωτικές αλλαγές στο πεδίο της πρακτικής ζωής. Όταν κάποιος δουλεύει σοβαρά, πάνω στις λανθασμένες καταστάσεις, εμφανώς, τα δυσάρεστα γεγονότα της ζωής του δεν μπορούν, πλέον, να τον πληγώσουν τόσο εύκολα! Αναφέρομαι σε κάτι, που μπορεί να το καταλάβει κανείς, μόνο βιώνοντάς το, νιώθοντάς το πραγματικά, στον ίδιο τον χώρο των γεγονότων. Αυτός, που δεν δουλεύει πάνω στον εαυτό του, είναι πάντοτε θύμα των περιστάσεων! Είναι σαν ένας άθλιος κορμός δέντρου, μέσα στα τρικυμιώδη νερά του ωκεανού! Τα γεγονότα αλλάζουν ακατάπαυστα, πραγματοποιώντας πολλούς συνδυασμούς. Έρχονται το ένα μετά το άλλο, σε μεγάλα κύματα. Υπάρχουν καλά και άσχημα γεγονότα. Μερικά συμβάντα θα είναι καλύτερα ή χειρότερα από άλλα. Το να τροποποιούμε ορισμένα συμβάντα είναι εφικτό. Το να αλλάζουμε δηλαδή τα αποτελέσματα και να μετατρέπουμε καταστάσεις είναι μέσα στο μέτρο των δυνατοτήτων μας.
Όμως, υπάρχουν καταστάσεις, εκ των πραγμάτων, που, στα αλήθεια, δεν μπορούν να αλλάξουν! Οι τελευταίες, αυτές, περιπτώσεις πρέπει να γίνονται αποδεκτές συνειδητά, ακόμα και αν μερικές καταλήγουν να γίνουν επικίνδυνες, μέχρι και οδυνηρές. Αναμφισβήτητα, ο πόνος εξαφανίζεται όταν δεν ταυτιζόμαστε με το πρόβλημα, που έχει παρουσιαστεί. Πρέπει να θεωρήσουμε τη ζωή σαν μία σειρά διαδοχικών εσωτερικών καταστάσεων. Μια αυθεντική ιστορία της προσωπικής μας ζωής είναι σχηματισμένη από όλες αυτές τις καταστάσεις. Αναθεωρώντας το σύνολο της ίδιας της ύπαρξής μας, μπορούμε να επαληθεύσουμε μόνοι μας και με άμεσο τρόπο, ότι πολλές δυσάρεστες περιστάσεις έγιναν δυνατές, χάρη σε λανθασμένες εσωτερικές καταστάσεις.
Ο Μέγας Αλέξανδρος, αν και πάντα ήταν συγκρατημένος, εκ φύσεως, παρασύρθηκε, από την υπερηφάνειά του, σε υπερβολές, που προκάλεσαν τον θάνατό του! Πολλοί είναι αυτοί που πεθαίνουν από φιλοδοξία, οργή ή ζήλια. Αυτό το ξέρουν πολύ καλά οι ψυχολόγοι. Ενόσω η θέλησή μας εγκαθίσταται αμετάκλητα σε μια παράλογη τάση, γινόμαστε ¨υποψήφιοι¨ για το νεκροταφείο .Ο Οθέλλος, για παράδειγμα, από τη ζήλια του, έγινε φονιάς!
Όλα τα κείμενα, που περιέχονται στον παρόντα διαδικτυακό τόπο (www.gold-hunter.gr), συνιστούν πνευματική ιδιοκτησία του Αντώνη Βλάχου. Κατά συνέπεια, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ρητά η αναδημοσίευση και η αναπαραγωγή, ολική ή μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση του πρώτου, με οποιοδήποτε μέσο ή τρόπο, χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια του δημιουργού/κατόχου του.

Επισκεφτείτε την κεντρική ιστοσελίδα μας με τα ανανεωμένα προϊόντα σε τιμές  προσφοράς !!!

ΑΝΙΧΝΕΥΤΕΣ ΧΡΥΣΟΥ & ΡΑΒΔΟΣΚΟΠΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ

Vlachos Antonis

Τηλ :210 5981296 - 215 5405045 – 6974 115 407

www.gold-hunter.gr

Κατάστημα : Παλαιάς καβάλας 90 Αιγάλεω

Ώρες λειτουργίας : Καθημερινά από 09:00 ππ έως 16:00 μμ  Σάββατο από 09:00 έως 14:00